yağmurun elleri

   "SANA ANLATACAKLARIM VAR"

Biliyormusunuz derler çoğu kez,yıllardır hiç kimseye söz açmadığım bu konudan..kimseye,

ama hiç kimseye söyleyemezdim..Bazende rüzgar gibi,ışık gibi bir genç kız süzülüverir kapıdan.

Işıl ışıl,ama çok derinlerden kopup gelen bir bakışla sergileyiverir tüm duygularını.

Anneme açabilirdim belki der,amayalnış değerlendirebilirdi..üzülebilirdi.Gördüm onu,biliyormusun?

Yan yana yürüdük,konuştuk havadan sudan.Soğuktu hava belki,ben hiç üşümedimki..

Dolmabahçe'de çay içtik,eskilerden,eskiye dönmekten söz açmak yasaktı.Öyle olmasını istemiştim.

Rica etmiştim ondan...söz verdiği gibi davrandı;elimi bile tutmadı..

Ne gerek vardıki..Tümümle,bütünümle ondaydım zaten...yanı başında olmaktan öte..

Anlarsın bunu.İşte bu nedenle anlatmadım hiç kimseye..Anneme bile..

Yine başlıyoruz sanmasın;Aradaki aşılmaz duvarlarlayine gecelerce uykusuz kalacağımı,

yastığımın sessizce ıslanacağını düşünüpte üzülmesin diye...

Ama biliyorum,sevinçten uyuyamayacağım bu gece,bitmişti  herşey,artık hiç görüşmeyecektik...

Aylar geçmişti aradan yılın son günü yine aradı beni..''Neden?'' dedim,içimden öyle geldi..

Seni görmek istiyorum dedi..tıpkı eskisi gibi,tıpkı eskisi gün....Sözünü tuttu;yani elimi bile tutmadı..

Ne gerek vardıki..bütünümle ondaydım zaten...''Mutluyum''

     SUNA TANALTAY'ın Önce sevgi vardı kitabından